… on air

Nog één nachtje slapen… en dan kom ik op de radio. Ik moet elke keer grinniken als ik eraan denk.

Een paar weken terug ging de telefoon. Bij de regionale radio hadden ze mijn artikel in de krant gelezen. Of ik zin had om op een dinsdag langs te komen. Voor een gezellig gesprek met koffie om 11 uur in de ochtend. Waarop ik vroeg… en wie komen er dan allemaal? Alleen jij was het antwoord. Waarop ik weer vroeg, en… hoe lang hebben we dan? Bleken we een uur te gaan vullen met mijn verhaal en met “mijn” muziek. Hoe cool is dat!

En dus zat ik afgelopen weekend op de grond tussen de CD’s. Te luisteren en mee te zingen met alles wat ik mooi vind. Een paar uur verder, had ik een toepasselijke selectie klaar. Heerlijke klus, voor herhaling vatbaar!

Muziek klaar, verhaal maken we ter plekke. Ik heb nog geen idee van de vragen die gaan komen. Zal morgen wel vanzelf gaan, spreek ik mezelf moed in. Want een beetje kriebels voel ik inmiddels wel. Life op de radio, dat doe ik niet elke dag.