Hoe doet u dat; Loslaten?

Loslaten is iets heel moois en helpt om ruimte te maken en te houden in je huis, je hoofd en je hart. Soms is loslaten niet makkelijk. Want je kunt in je leven van alles vasthouden of loslaten. Of het nu gaat om spullen, mensen, gedrag, gedachten, gevoelens etc. En wanneer het gaat om die praktische insteek; het loslaten van dingen, die je eigenlijk niet meer nodig hebt, ook dan is het soms goed om te kijken naar wat nu eigenlijk maakt dat je deze spullen niet weggooit of weggeeft.

Waarom bewaart u al die verfpotten, al die bolletjes wol, al die kranten en tijdschriften, of waarom heeft u in uw kast nog zoveel  kleding liggen, die al lang niet meer past? Wat maakt dat u daar geen afstand van kan doen?

Vaak zien we dat we daar twee soorten gedachten bij hebben, elk met daarbij een gelijke soort emotie, namelijk een sentiment over wat NU niet is:

• We kijken vooruit naar wat we ooit nog zullen gaan doen met deze spullen. Een soort beeld of verwachting van hoe we daar in de toekomst ons huis, onze tuin, onszelf mee gaan verrijken;
• Of we denken bij het zien van deze spullen aan hoe het leven ooit was. Aan de herinneringen die we hebben aan mensen (bijvoorbeeld bij het zien en vastpakken van de bril van de moeder van onze partner of bij het zien van dat kastje dat altijd bij onze ouders in de kamer stond).

Dus we gaan met die gedachten eigenlijk, weg bij onszelf in het hier en NU en we kijken naar hoe we ooit zullen zijn of weer zullen worden, of we duiken letterlijk via onze herinneringen terug naar toen. En daar is in principe natuurlijk helemaal niets mis mee, tenzij het betekent dat u zoveel investeert in de DENK-tijd die dit kost, dat er te weinig DOE-tijd in het hier en nu overblijft. U leeft als het ware in wat ooit komt of wat er ooit was en dat kost tijd en energie. Het leidt af van de dingen waar u nu voor wilt gaan, die er nu toe doen. Het betekent ook vaak dat u minder energie overhoudt voor alles wat er vandaag gedaan moet worden. En het betekent vaak ook dat u zoveel spullen om u heen verzamelt, dat u letterlijk te weinig ruimte overhoudt in uw huis of hoofd om ontspannen te kunnen leven.

Maar wat maakt nu eigenlijk dat we dit doen? Dat we vasthouden aan een toekomstverwachting of een herinnering aan ooit?Daarop is in algemene zin natuurlijk moeilijk één antwoord te geven. Want iedereen is uniek. Maar er zijn wel een paar richtingen aan te wijzen, waarin we kunnen denken. Er zijn verschillende patronen en mechanismen aan te duiden die loslaten moeilijk kunnen maken. En natuurlijk is het belangrijk om hier meer zicht op te krijgen. Om van daaruit te kijken naar:

Hoe kan ik hier mee omgaan, zodat ik er minder door bepaald wordt? Wat kan mij helpen om vrijer, meer ontspannen met dit alles om te gaan? En in het NU de dingen te doen en te beslissen, waar ik gelukkig(er) van wordt. 

Het is steeds een soort puzzel om erachter te komen wat er bij iemand onder de moeite met loslaten ligt. Ik houd van dat soort puzzels!